Chyba najbardziej powalające było dla mnie ujrzenie ówczesnej świadomości społecznej i odniesienie jej do dzisiejszych czasów. Może w moim przypadku to było dość zaskakujące bo wcześniej nie snułam refleksji na ten temat.
Niemniej chyba najbardziej dosadne wydają się ostatnie sceny filmu, gdy po straceniu Lorenza wieśniaki wskakują na "scene" i tańczą...a zaraz potem widzimy jak przy ciągniętych przez konia zwłokach Lorenza radośnie bawią się mali chłopcy, tańcząc przy tym. Przykry był też widok Ines z dzieckiem, takiej radosnej i nieświadomej, zniszczonej latami spędzonymi w lochach więzienia, całującej martwego Lorenza po rękach. Ogolnie smutny film o czasach inkwizycji uderzająco pokazujący z jakim koszmarem mieliśmy wtedy do czynienia.
Polecam ten film każdemu, można z niego wysnuć wiele myśli. Jedną z nich jest napewno to z jakiego mówiąc brzydko " kalibru strzelał " ówczesny kler, a z jakiego strzela dziś. Do dziś w naukach kościelnych można doszukać się niezwykłej patpologii. Tak samo jak nasi przodkowie kiedyś byli omamieni wiarą tak dziś my jesteśmy. Tzn ja się w sumie nie solidaryzuje z tymi co w boga wierzą. Niemniej tacy mnie otaczją...więc i ja na tym cierpię.
Reasumując moją amatorską "recenzję" i film sugeruję zastanowić się nad tym:

"Jakby konie umiały rysować to stworzyłyby bogów na podobieństwo swoje"...
Pozdrawiam